اگر من و او

در قهوه خانه اي قديمي

يكديگر را ديده بوديم

شايد با هم مي نشستيم

 و  چيزی می‌نوشيديم 

 اما چون در جنگ مثل دو سرباز  ساده

رودروي هم قرار گرفتيم

به روي  هم آتش  گشوديم

 من به او شليك كردم

و در جا او را  كشتم

او را زدم  و كشتم زيرا او

دشمن  من بود

آري  البته كه او دشمن من بود  

 و اين مثل روز روشن بود

اما ....

او  هم  شايد چون  من به اجبار

وارد ارتش شده بود

 و  حتي از سر بيكاري

وسايل زندگي اش را هم فروخته بود.

جنگ چيز عجيب  و غريبي است

به كسي شليك مي كني

كه اگر جايي قهوه خانه اي  وجود داشت

او را  به آنجا دعوت مي كردي

يا  با  قدري پول به  كمكش مي رفتي.

Thomas Hardy. 1840–

. The Man He Killed

(From "The Dynasts")

    "HAD he and I but met  

    By some old ancient inn,  

We should have sat us down to wet  

    Right many a nipperkin!  

    "But ranged as infantry,  

    And staring face to face,  

I shot at him as he at me,  

    And killed him in his place.  

    "I shot him dead because—  

    Because he was my foe, 

Just so: my foe of course he was;  

    That's clear enough; although  

    "He thought he'd 'list, perhaps,  

    Off-hand like—just as I—  

Was out of work—had sold his traps— 

    No other reason why.  

    "Yes; quaint and curious war is!  

    You shoot a fellow down  

You'd treat, if met where any bar is,  

    Or help to half-a-crown." 

بازگشت